Adres
ul. Ojców Oblatów 1, 54-239 Wrocław
Księgarnia
Pn-Pt: 13:00 - 18.00
Nd: 9:30 - 13:00
Chodzenie w Duchu Świętym – wspomnienie z rekolekcji jesiennych
29.09-1.10.2023
Jak dbać o charyzmaty, i w jakim celu Duch Święty nas w nie wyposaża? Jakimi darami możemy służyć innym? Tematem przewodnim wyjazdu było Chodzenie w Duchu Świętym.
Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.
1 Kor 12, 8-11
Rekolekcje to coś więcej niż piątkowe spotkanie modlitewne czy wspólne przeżycie Mszy Świętej. Coś, do czego nie tak łatwo jest się zmotywować. Trzeba odłożyć na bok swoje plany, codzienne obowiązki. Oddać ten czas Bogu, siostrom i braciom ze Wspólnoty. To jednak czas, o który zdecydowanie warto zawalczyć.
Jesienny wyjazd do Ząbkowic Śląskich miał być inny niż dotychczasowe. Bardziej kameralny, by zrobić przestrzeń dla nowych osób, stawiających pierwsze kroki we Wspólnocie. I tak było. Spędziliśmy czas na wykładach, podczas których poznaliśmy szerzej charyzmaty Ducha Świętego. Tutaj wielkie podziękowania należą się diakonowi Piotrowi Sztubie oraz liderowi pomocniczemu Robertowi Szareckiemu, którzy podzielili się z nami swoją wiedzą i doświadczeniem.
Mówiliśmy o darach:
- mądrości słowa,
- poznania,
- wiary,
- uzdrawiania,
- czynienia cudów,
- proroctwa,
- rozpoznawania duchów,
- języków,
- tłumaczenia języków.
Poruszyliśmy temat starania się o dary duchowe i dbania o nie. Wiemy już, dlaczego potrzebujemy charyzmatów. Otrzymujemy je, by służyć innym, na przestrzeni naszych sióstr i braci, jak i całego Kościoła. Są po to, by budować Wspólnotę. Należy przyjmować je z wdzięcznością. Bądźmy wdzięczni nie tylko za dary, które sami otrzymujemy, ale również za dary naszych sióstr i braci.
Ważną częścią wyjazdu było wspólne uczestnictwo w Eucharystii, którą odprawił nasz opiekun, ojciec proboszcz Błażej Mielcarek. Wieczory spędziliśmy na uwielbieniu poprowadzonym przez lidera Wspólnoty Piotra Rotte. Podczas modlitwy prosiliśmy Ducha Świętego o dary dla nas i Wspólnoty.
Rekolekcje były również przestrzenią do namiotu spotkania, wielu rozmów i grupek dzielenia. Wykorzystaliśmy ten czas na rozważanie fragmentów z 1 listu do Koryntian. Najbardziej dotykający okazał się rozdział o miłości. Podczas jednego z wykładów wybrzmiało zdanie, które może być dla nas inspiracją w najbliższym czasie – Cokolwiek z miłości zrobię małego, ma wartość.
Spośród wszystkich dostępnych darów i cudów tym, co najbardziej odczuwam we Wspólnocie jest właśnie miłość. Wsparcie, możliwość wzrastania razem w wierze to wielka łaska.
GK
