Adres
ul. Ojców Oblatów 1, 54-239 Wrocław
Księgarnia
Pn-Pt: 13:00 - 18.00
Nd: 9:30 - 13:00
Całą sobotę 18 listopada spędziliśmy w starych, bogatych architektonicznie murach Liceum Ogólnokształcącego Sióstr Urszulanek. Ta wielka i niezwykle omodlona przestrzeń stała się tłem dla wielu pięknych spotkań – tych z drugim człowiekiem i tych z Bogiem.
W bogactwie ludzkich charakterów, pragnień oraz w różnorodności sytuacji życiowych, spotkaliśmy się w ogromnej życzliwości, złączeni tym jednym wspólnym pragnieniem, którym jest chęć poznania Boga.
Razem jedliśmy, razem śmialiśmy się, toczyliśmy rozmowy, które być może okazały się dla wielu osób przełomowe w tym momencie życia, w którym się znajdują. Stanowiliśmy dla siebie nawzajem niezwykły dar, a odwaga braci i sióstr, którzy zdecydowali się podzielić z innymi swoimi świadectwami, otworzyła niejedno serce.
Dzięki uprzejmości jednej z sióstr mogliśmy poznać historię miejsca, w którym się znajdowaliśmy. Zrozumienie kontekstu oraz tego, jak Bóg działał w życiu osób pochowanych w tamtejszych kryptach już kilkaset lat temu, pozwoliło nam doświadczyć wspólnoty wykraczającej poza skromną długość ludzkiego życia – wspólnoty istnień zjednoczonych w jednym Bogu.
Głównym tematem naszych rozważań był Duch Święty. Jest to temat, którego nie da się wyczerpać, jednak podczas konferencji staraliśmy się chociaż trochę zrozumieć istotę działania Ducha w naszym życiu oraz jego wpływ na Kościół – zarówno ten tworzący się we wczesnych latach istnienia Chrześcijaństwa, jak i ten współczesny, w którym ożywcza siła Ducha, namaszczająca nas do wzrastania w Miłości oraz budowania Bożego Królestwa tu i teraz, zdaje się dochodzić do świadomości coraz większej liczby Chrześcijan.
W dalszej części dnia mogliśmy podzielić się naszymi myślami z innymi podczas małych grupek, po raz kolejny ubogacając się wzajemnie, a uważnym słuchaniem oraz najprostszą obecnością daliśmy możliwość, aby inni mogli wyrazić swoje wnętrze i odkryć coś ważnego.
Wieczorem odbyła się Msza Święta, podczas której rozważaliśmy, co to znaczy oddać się całkowicie w ręce Boga, nie rezygnując w trudnych momentach, ani nie przypisując swoim umiejętnościom zbyt dużej wagi wtedy, gdy akurat nam się powodzi. Oswajaliśmy się z myślą, że prawdziwe szczęście to bycie darem dla innych – pobłogosławionym, połamanym oraz rozdanym światu przez Jezusa, którego pragniemy naśladować.
Pierwszy dzień zakończył się wielbieniem Boga oraz modlitwą o wylanie Ducha Świętego na braci i siostry. Był to niezwykle ważny moment, w którym każdy mógł otworzyć swoje serce na Boga oraz przyjąć wszystko to, co On pragnie nam dać. Wierzymy, że nawet w najbardziej skromnym i cichym pragnieniu otwarcia serca, On dostrzega przestrzeń, by obdarzyć nas całą swoją Miłością. Każdy mógł również skorzystać z prywatnej modlitwy wstawienniczej, podczas której współbracia modlili się za te wszystkie sprawy, w których potrzebowaliśmy najwięcej Bożej obecności oraz czułości.
W niedzielę spotkaliśmy się w przestrzeni bliskiej wielu z nas – razem z uczestnikami kursu przeżywaliśmy Eucharystię w sali Św. Eugeniusza, wielbiąc Boga w ogromnej wdzięczności za to, czego dał nam doświadczyć, i że zebrał nas wszystkich razem.
DC