Wybór Jezusa to najlepsze, co może się przydarzyć w życiu. Codzienne szukanie Pana. Codzienne podrywanie serca do czujności. Codzienna walka, by nie utracić skarbu przez oszustwo kusiciela. Codzienna troska o kontakt z Nim. Co może być ważniejszego? On przychodzi z innego świata. Miłość, która tam panuje, jest tak potężna, tak głęboka, że trudno znaleźć jakiś obraz czy porównanie, by móc ją opisać.

Nasze serce żyje w świecie doznań i odczuć, łatwo daje się im zwieść. Lęk o przyszłość, lęk przed ludźmi, szukanie zemsty za urazy, wyliczanie ciosów otrzymanych od innych, skupienie na sobie i na swoich klęskach, pragnienia, by innych sobie podporządkować, walka o to, by być dobrze odebranym itp.

Czytaj więcej: Wybór Jezusa

Krew Jezusa została przelana dla naszego odkupienia. Nasze grzechy oddzielają nas od Boga, stanowią przepaść, której nikt nie może pokonać. Bez ofiary Jezusa nikt z nas nie mógłby cieszyć się z życia wiecznego. Należelibyśmy do świata ciemności, żylibyśmy w wiecznym potępieniu, wiecznym lęku, bez przyjaźni, w świecie pełnym kłamstwa, egoizmu, podejrzliwości i tak przez całą wieczność.

Czytaj więcej: Grzechy oddzielają nas od Boga

Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: „Jeśli trwacie w nauce mojej, jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”. Odpowiedzieli Mu: „Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakże ty możesz mówić: „Wolni będziecie”? Odpowiedział im Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu” (J 8, 31–35).

Życie w prawdzie przynosi wyzwolenie. Nie znaczy to jednak, że lubimy prawdę o sobie.

Czytaj więcej: Prawda was wyzwoli

„A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofi arę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12, 1-2).

Drogi tego świata i drogi Boże rozmijają się. Trudno się temu dziwić, przecież kto inny jest przewodnikiem na jednej, a kto inny na drugiej. Duch tego świata sprzeciwia się Duchowi Świętemu i nie może znieść tych, którzy czczą Jezusa jako Pana i Mesjasza.

Czytaj więcej: Radość nawrócenia